Περνούσα την ώρα μου στο ηλίθιο facebook, όταν είδα το status μιας φίλης να λέεi: what if….και άρχισα να αναρωτιέμαι πόσες φορές έκανα σκέψεις που ξεκινούσαν μαυτήν την φράση. Και έτσι άρχισε η παράλογη ροή της σκέψης μου.
Τι θα γινόταν αν …..
Το Σπανάκι μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερε να ανοίξει την πολυπόθητη καφετέρια. Εκεί σε μια γωνιά της Θεσσαλονίκης, πηγαίναμε και πίναμε τσάι με μήλο και κανέλα, συνοδευόμενο από κουλουράκια βανίλια. Εκεί συναντιούνταν λοιπόν οι παλιοί συμμαθητές. Ο ένας καφές έφερε τον άλλον και η μια συνάντηση τη δεύτερη κλπ. Ο Tromos συνήθιζε να πηγαίνει εκεί με την φίλη του Voice, που είχε ανοίξει γραφείο από πάνω ακριβώς και συχνά πυκνά εξαφανιζόταν για να πιεί ένα ζεστό cappuccino από τα χεράκια της φίλης της, με την Τσιτσιποπό.
Τι θα γινόταν αν …..
Η Τσιτσιποπό, ήταν φιλόλογος σ’ένα γυμνάσιο της πόλης και συνήθιζε μετά το σχολείο να πηγαίνει στο Σπανάκι για καφέ. Εκεί σε τακτική βάση βρίσκονταν με τον φίλο της Tromo και τα λέγανε. Λέγανε και λέγανε με τις ώρες και το Σπανάκι τους άκουγε βαριεστημένα. Μερικές φορές εμφανιζόταν και η Σούστα και μεγάλωνε η παρέα.
Τι θα γινόταν αν …..
Η Σούστα στο μεταξύ είχε παντρευτεί και είχε κάνει μια κόρη, την Κλυταιμνήστρα με νονά την Bloom. Ακόμα όλη η Αμοργός μιλάει για τον γάμο της, 3 μέρες και 3 νύχτες πίναμε ώσπου χάσαμε το Ελαφάκι κάπου σε κάτι σοκάκια και δεν την ξαναβρήκαμε.
Τι θα γινόταν αν …..
Αργότερα μάθαμε ότι έφυγε μέναν ναύτη σε κάτι ξένα νησιά, Bora bora θαρρώ πως τα λένε και λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησε και η Bloom όπου μετά από μια σεισμολογική έρευνα έσωσε το νησί από τσουνάμι και γιαυτό της χάρισαν το χρυσό κλειδί της πόλης.
Τι θα γινόταν αν …..
Οι ζωές μας γίνονταν μαγικές και ονειρεμένες. Πάλι καφέ θα πίναμε σ’ένα μαγαζί, πάλι θα τα πίναμε κάπου και θα τα λέγαμε, ίσως με μεγαλύτερη οικογένεια, ίσως λίγο πιο μαυρισμένες, ίσως πιο πλούσιοι, ίσως πιο κατασταλαγμένοι, ή με έναν ναύτη αλά μπρατσέτα, όπως και να’χει πάλι τέλεια θα περνούσαμε.
Η Μπλουμ ανατρίχιασε. Περιμένει το μωρό της Σούστας για να βγάλει τα μυθολογικά απωθημένα της και το Σπανάκι να εχει στα θενκς του την Μπλουμ. Περιμένει την Βόις να της φτιάξει το σπίτι στα Μπόρα Μπόρα και την Μόνικα - Τσιτσιποπό να της τηλεφωνήσει για καφέ. Περιμένει και τον Τρόμο να πιουν καμιά μπυρίτσα (και όχι τσάι). Το ελαφάκι δεν το περιμένει γιατί πάντα σκάει μύτη από το πουθενά εκεί που δεν το ξέρει κανείς. Εκεί στην ίδια γωνιά της Θεσσαλονίκης στο μικρό καφέ που θα ανοίξει το Σπανάκι (Η Μπλουμ υποθέτει πως τις λίγες λιχουδιές που θα προσφέρει, θα τις επιμεληθεί η Τσιτσιπωπό)... Αυτά
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε καλή παρέα και στα κάτεργα περνάει ωραία η ώρα! Και με μια Τσέχικη μπύρα ως προέκταση του χεριού... για τα κουλουράκια θα συμφωνήσω με το σχόλιο της Μπλουμ. Θα 'χει βάλει τα δαχτυλάκια της η Τσιτσιπωπό (!!!) σίγουρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εισβολείς από το μακρινό διάστημα έκαναν την πρώτη τους δυναμική εμφάνιση!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήINVISIBLE INVADERS!!ET go home!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνσταση κύριε πρόεδρε!!Το Σπανάκι γιατί άκουει βαριεστημένα;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυπόθητη καφετέρια,με σπανάκια στα βιτρινοτραπεζάκι,mac, χαντμεϊντ κεκακια&κκουλουράκια,το πιο μπονίσιμο εσπρέσσο στην Θεσσαλονίκη (ή τον Βόλο ή και τα δυο),πτυχία,γαμήλια πάρτιζ,κουτσούβελα με ονόματα που δε μπορώ να τα πώ ούτε και να τα γράψω(ούτε το ελαφάκι φορ σουρ!) να τρέχουν τριγύρω,Μπόρα μπόρα και έρευνες....
ΑπάντησηΔιαγραφή«Στα 430 χρόνια της ζωής μου είναι η πρώτη φορά που νιώθω τόσο ερωτευμένη. Νιώθω την καρδιά μου έτοιμη να σπάσει. Νιώθω τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν. Νιώθω... Μήπως είμαι πολύ μικρή για ένα τέτοιο πάθος;»