Για τους μάγκες...

Σήμερα στην Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία είχε την αυτό βιογραφία του Μάρκου Βαμβακάρη και στον πρόλογο του βιβλίου από την Αγγέλα Βέλλου – Κάιλ είχε έναν ορισμό του Μάγκας. Έλεγε λοιπόν :

1. Ο μάγκας ξέρει να ζει. Δηλαδή του αρέσουν τα ωραία. Η μουσική και ο χορός, η καλή παρέα και το μαύρο, η γυναίκα και η αποχή από της κραυγαλέες ανάγκες της καθημερινότητας, αποτελούν την ουσία της έννοιας «τα ωραία».
2. Δεν πειράζει κανένα και δεν θέλει να τον πειράζουν. Αυτή η στάση ανοχής απέναντι στον συνάνθρωπο του δεν είναι μόνο ένας τρόπος για να βρει την ησυχία του, είναι βασική αξία που δεν είναι παραδοσιακή. Ξεπροβάλλει από τις συνθήκες ζωής στην πόλη, όπου συνωστίζεται κάθε καρυδιάς καρύδι. Είναι σεβασμός για την προσωπικότητα , είναι πίστη στην πλήρωση που έρχεται σαν αποτέλεσμα προσωπικής εκλογής.

Ο μάγκας έχει διαλέξει, όπως είπαμε «τα ωραία» και απορρίπτει το κυνήγι του χρήματος. Η δουλειά είναι αναγκαία για την ανεξαρτησία του. […]

Ο μάγκας ενώ στο χρήμα είναι ολιγαρκής και ποτέ δεν θα θυσίαζε τα ωραία στο κυνήγι του χρήματος, θυσιάζει το «παν» για το μεράκι του, το πάθος του. Σ’ αυτό το σημείο έρχεται σε σύγκρουση με την κοινωνία που τον βρίζει σαν ελεεινό και σάπιο στοιχείο. Ο μάγκας επιμένει. Αυτό είναι ίσως το πιο σπουδαίο στοιχείο της ανθρωπιάς του. Από την κοινωνία έχει αποκοπεί, δηλαδή από την εξάσκηση δύναμης και εξουσίας. […]

Είναι ελεύθερος όχι μόνο να εκφράσει τον πόνο του για την αδυναμία και την σκληρή ζωή του αδύνατου, αλλά να χρησιμοποιήσει όλη του την εξυπνάδα, όλη του την υπομονή , την εφευρετικότητα, τη δίψα του για τάξη, την παράδοση του και να δημιουργήσει τέχνη. Σ’ αυτήν την τέχνη διοχετείει όλες του τις ικανότητες και τα χαρίσματα που το σύστημα, ακριβώς επειδή τον πέταξε στο περιθώριο, υποστηρίζει ότι δεν έχει. Γι αυτό και η τέχνη του είναι τόσο σφοδρή και δυνατή. Είναι απόδειξη της αξίας του στην άσκηση της ελευθερίας του.[…]

Ο αστός έχει μάθει να βλέπει τάξη, μέτρο, εξυπνάδα και ομορφιά μόνο στο δρόμο που οδηγεί στο χρήμα, στη δύναμη, τη σιγουριά. […]

Και επειδή σε αυτό το μπλόγκ για να πάρεις σχολιασμό πρέπει να υμνήσεις και την την υπέροχη παρέα μας…

Ο μάγκας ζει πραγματικά στην παρέα του. Η παρέα αντικαθιστά την οργανωμένη γύρω απ’ το Κέντρο κοινωνία. Μέσα στην παρέα προσωπικότητα δεν ισοπεδώνεται. Στην μαγκιά η προσωπικότητα με όλα της τα χαρακτηριστικά και τις ιδιοτυπίες είναι ακριβώς η προσφορά του ατόμου στο σύνολο της παρέας. Η παρέα είναι ανομοιογενής. Κι ο μάγκας που θα καταφέρει να προσφέρει χαρά, παρηγοριά, θάρρος, ζεστασιά, υπομονή, ελπίδα, ρυθμό, τραγούδι, σοφία κ.λ.π, αυτός ο μάγκας αναγνωρίζεται.

Για σάουντρακ ταιριάζει γάντι αυτό.