ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΣ – ΓΙΑΤΙ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΜΠΛΟΥΜ

Πριν από περίπου δύο χρόνια η Μπλουμ ξέμεινε κάπου στην Χαλκιδική, σε ένα σπίτι που δεν είχε πάει ποτέ ξανά παρέα με έναν σκύλο και κανέναν άλλον. Για να περάσει η ώρα καθώς μαγειρεύε σκέφτηκε να ανοίξει το ραδιόφωνο. Μάταια όμως, σήμα πουθενά. Έτσι λοιπόν ψάχνοντας βρήκε μερικά σιντίζ. Ανάμεσα στα οποία βρισκόταν και το διπλό του Κώστα Χατζή που ήταν και το μοναδικό που ταίριαζε κάπως με τα γούστα της. Χρειάστηκε να περάσουν μόνο μερικά δευτερόλεπτα για να καταλάβει ότι πρόκειται για έναν μεγάλο καλλιτέχνη που εκτός από άποψη στην μουσική σύνθεση είναι και εξαιρετικός ποιητής. Τα τραγούδια του μιλάνε για αγάπη, ειρήνη, αδικία και διακρίσεις. Είναι από τους μόνους Έλληνες καλλιτέχνες που αναζητήθηκαν από τον Αμερικάνο Πρόεδρο Τζίμη Κάρτερ και τιμήθηκε για το ειρηνευτικό του έργο που αντλούνταν από τα τραγούδια του, στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου.

Η δυναμική του προσωπικότητα το ταλέντο του σε φωνή και σύνθεση αλλά και τα αντιρατσιστικά και κοινωνικά μηνύματα που περνάει μέσα από τα τραγούδια του είναι αυτά που κάνουν την Μπλουμ να τον εκτιμάει ίσως περισσότερο από κάθε άλλον καλλιτέχνη. Στη συναυλία που παρακολούθησε η Μπλουμ ξεπέρασε κάθε προσδοκία της, κάνοντας την να τον αγαπήσει κι άλλο.

Τέλος η Μπλουμ θα ήθελε να ταυτίσει μερικά τραγούδια του Χατζή με τους αγαπημένους της φίλους (για να μην νομίζουν πως τους ξέχασε):

Στην Μόνικα λοιπόν αφιερώνει το «Σπουδαίοι άνθρωποι αλλά» σε μια καταπληκτική εκτέλεση.

Στην Σούστα το «Η αγάπη όλα τα υπομένει» όπου μαζί με την Μαρινέλλα δίνουν ρεσιτάλ φωνής και μουσικης.

Στον φίλο της και Αλήτη Τρόμο το «Πάλι ύπνος δεν με πιάνει», όμως επειδή το βρήκε μόνο από την Μαρινέλλα του δίνει μπόνους και το "Koλωνάκι Place"

Στο Σπανάκι «Από το αεροπλάνο» για να μην στεναχωριέται για ασήμαντα πράγματα.

Στην Βόις το τραγούδι «Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει». Χωρίς δικαιολογία. (Βόις το επόμενο υποψήφιο για εσένα ήταν το "Της γειτονιάς μας ο τρελός", δεν νομίζω να το ήθελες, ε?)

Και τέλος στο Ελαφάκι και στην ίδια την Μπλουμ το τραγούδι "Ο Στρατής" με την υπέροχη εισαγωγή των 3 λεπτών περίπου που όταν την άκουσε ασυναίσθητα έκλεισε τα μάτια της. Ίσως να καταλάβετε γιατί.

Τέλος (για τρίτη φορά σε αυτό το κείμενο) σε όλη την παρέα δίνει το «Γυφτάκι» και το «Ο Μάριος (Το αγόρι τραβεστί) ». Η Μπλουμ θα ήθελε να ακούσετε ολόκληρα, αν όχι όλα τουλάχιστον,αυτά τα δύο τραγούδια, θα καταλάβει η παρέα πως ακόμη και μετά από τριάντα χρόνια τα τραγούδια του είναι ακόμη δυστυχώς επίκαιρα και διαχρονικά.

Πιες: Η αλήθεια είναι ότι η Μπλουμ θα ήθελε να αφιερώσει τα παραπανω τραγούδια και όχι να τα ταυτίσει αλλά βρίσκει τη λέξη "αφιέρωση" και τα παράγωγά της κάπως χλιαρά.

Πιες 2: Πολύ σοβαρή η Μπλουμ.. Στο επόμενο ποστ της θα επανέλθει.